email

Low Quality



آرشيو
 April 2006
 July 2006
 August 2006
 September 2006
 October 2006
 November 2006
 December 2006



 


کمتر از یک سال از آن روز عجیب می‌گذرد؛ مانند روغنی که کسی زیرش را خاموش کرده‌ و بر خلاف چیزی که روی جلد آن نوشته، می‌چسبد ته تابه، تکان نمی‌خورد و بالا را نگاه می‌کند. این مثال مسخره را از این جهت می‌زنم که همانقدر که روغن حالم را به هم می‌زند، احساس آن روز برایم غیرقابل تحمل بود.

آکاردئونیست‌ِ سر چهارراه ساز می‌زند ولی صدای سازش بسیار آرام تر از آدمی است که در ماشین من می‌گوید: "بیا؛ آنطور که هستی. آنطور که بودی. همانطور که من می‌خواهم." او امیدش را به من بسته؛ زیرا دیگران از گرمای هوا شیشه‌هایشان بالاست. چراغ سبز می‌شود و همه می‌روند. چند لحظه بعد، او مرا فراموش کرده‌.

8/12/2006 02:00:00 AM